121
✏متن فرمایشات:
6198 1400-08-08
🔵 ١- کتابِ سرنوشتِ خوشبخت، ثناخوانی دیگران است به او، پس هر کس که مورد مدح قرار گرفت سعادتمند میباشد.
۲- وقتی که جبرئیل معلم دارد، چگونه واسطهٔ وحی میشود؟
۳- روزههای معمول را چگونه میتوان اتّصال به حق دانست؟
۴- دفاع از ایرانیان در مقابل گرویدگانِ منافق و خوارج.
۵- چه لزومی دارد که خدا سوگند بخورد تا خلقش در کارها قسم آورد؟
۶- تهدید به دوزخ، با انبوه آیات و روایات رحمانی منافات دارد.
---------------------------------------------------
🔴درس اول:
کتابِ سرنوشتِ خوشبخت، ثناخوانی دیگران است به او، پس هر کس که مورد مدح قرار گرفت سعادتمند میباشد.
- «وَ عُنْوَانُ صَحِيفَةِ السَّعِيدِ حُسْنُ الثَّنَاءِ عَلَيْهِ».
📗کتاب کشف الغمه جلد ۲ صفحه ۳۵۰، از امام جواد است.
💠 «عُنْوَانُ صَحِيفَةِ السَّعِيدِ حُسْنُ الثَّنَاءِ عَلَيْه» میگوید آدم خوشبخت کسی است که مردم او را ستایش میکنند. چه شد؟ اینکه مقابل با اصول دینی است! دین میگوید به هیاهو نگاه نکنید، ببینید حق کجاست. دیانت میگوید به کثرت نگاه نکنید «وَ اَکْثَرَهُمْ لَا یَعْقِلُون»، به اقلیّت نگاه کنید؛ «وَ قَلِیلٌ مِنْ عِبادِیَ الشَّکُور».
💠 حالا میگوید آدم خوشبخت کسی است که رأی او بیشتر است، هورای او بیشتر است، ناز و نوازشش بیشتر است. پس اینجا جایگاه «اِنَّ اَکرَمَکُم عِندَاللهِ اَتقَاکُم» کجاست؟ معارضات دینی را نگاه کنید!
-------------------------------------------------
🟠درس دوم:
وقتی که جبرئیل معلم دارد، چگونه واسطهٔ وحی میشود؟
- «اِنَّ جِبْرِئیلَ عَلیْهِ السَّلام کَانَ جَالِساً عِنْدَ النَّبِيّ صَلّی الله عَلیه و آله و سلّم فَدَخَلَ عَلِيٌّ عَلیْهِ السَّلام فَقَامَ لَهُ جِبرِئیل عَلیْهِ السَّلام فَقَال النَّبِيّ صَلَّی الله عَلَیه وَ آلِه وَ سَلّم أَ تَقُومُ لِهَذَا الفَتیٰ فَقَالَ جِبرِئیل عَلیْهِ السَّلام نَعَم اِنَّ لَهُ عَلَيَّ حَقُّ التَّعلِیم فَقَالَ کَیْفَ ذَلِكَ التَّعلِیم یَا جِبْرِئیل فَقَال خَلَقَنِي الله فَسْألنِي مَنْ اَنْتَ وَ مَا اسْمُك وَ مَا اَنَا وَ مَا اِسْمِي فَتَحَیَّرْتُ فِي الْجَواب ثُمَّ حَضَر هَذَا الشَّابّ فِي عَالم الْاَنْوار وَ عَلَّمَنِي الْجَواب فَقَال قُل اَنْتَ الرَّبّ الجَلِیل وَ اسْمُكَ الجَمِیل وَ اَنَا العَبْدُ الذَّلِیل وَ اِسْمِي جِبْرِئیل فَلهَذَا قُمتُ وَ عَظَّمتُهُ فَقَال صَلَّی الله عَلیهِ وَ آلِهِ وَ سلّم : کَمْ عُمْرُكَ یَا جِبْرِئیل فَقَالَ نَجْمٌ یَطَّلِعُ مِنَ العَرْش کُلّ ثَلَاثِین اَلفَ سَنَة مَرّةً وَاحِدةً وَ قَدْ شَاهَدَتهُ طَالِعاً ثَلَاثِین اَلفَ مَرّة».
📘 کتاب القطره جلد ۱ صفحه ۱۹۰ است.
♦️«اِنَّ جِبْرِئیلَ کَانَ جَالِساً عِنْدَ النَّبِيّ» جبرائیل پیش پیغمبر نشسته بود. اول بگو ببینم ملَک چطوری مینشیند؟ یعنی روی زانو مینشیند؟ روی پایش مینشیند؟ روی لگنش مینشیند؟ ای متشرع، این نشستن جبرائیل را اول برای من معنا کن!
♦️ «کَانَ جَالِساً» پیش پیغمبر جلوس کرده بود. جلوس؛ اجلاس است. «فَدَخَلَ عَلِيٌّ» علی وارد شد، «فَقَامَ لَهُ جِبرِئیل» جبرئیل بلند شد. پس نشسته بوده چون میگوید «فَقَام»، پس این «جَلَس» به معنای نشست بوده چون ممکن است یک اجلاسی سرِ پا باشد. این «فَقَام» یعنی نشسته بود.
♦️ «فَقَامَ لَهُ جِبرِئیل فَقَالَ النَّبِيّ» پیغمبر تعجب کرد که چرا جبرئیل به پای علی بلند شد، گفت که «أَ تَقُومُ لِهَذَا الفَتیٰ» برای این جوان بلند شدی؟ علی جوان بود. حالا یک مسئله دیگر هم هست، اصلاً این «أَ تَقُومُ لِهَذَا الفَتیٰ» آیا این به معنای اعتراض نیست؟ من نمیدانم هر چه ما برداشت میکنیم میگوییم، یعنی تا من هستم جلوی این بلند میشوی؟ چون خیلی کم داریم که جبرئیل جلوی پیامبر بلند شده باشد یعنی پیامبر وارد شود و جبرئیل بلند شود، خیلی کم داریم مدام میگوید «جَاءَ جِبرِئیل» آمد جبرائیل.
♦️ «فَقَالَ النَّبِيّ أَ تَقُومُ لِهَذَا الفَتیٰ فَقَالَ جِبرِئیل» جبرئیل جواب داد «نَعَم» بله، جلویش بلند میشوم.
حالا اینجایش بامزه است: «اِنَّ لَهُ عَلَيَّ حَقُّ التَّعلِیم» او معلم من است. حالا بیا و درستش کن! یک حلقهٔ دورانی شد، دقت کنید من متن را خواندم ها! برداشت آزاد از متن است، جبرئیل معلم پیغمبر است چون خدا که مستقیم با پیغمبر خاتم تماس ندارد.
♦️ فرشته وحی جبرئیل است، پیامبر معلم علی است که حالا یک جایی میگوید که علی تربیت شده پیامبر است و یکی اینکه میگوید علی از بچگی خانهزادِ پیغمبر بود، پدرش ابوطالب فقیر بود بچههایش را بین اقوام تقسیم کرد گفت نمیتوانم اینها را سیر کنم، هر کسی یکی را برداشت، یکی عقیل را برداشت، یکی جعفر را برداشت، پیامبر هم علی را برداشت، از روز اول