دکتر حمید رضا اعلایی فوق تخصص جراحی قلب و عروق

. #اختلال_شخصيت_خودشیفته ما معمولا فردی را که برای خودش، اهمیتی بسیار بیشتر از دیگران قائل باشد را خودشیفته مینامیم. اما خودشیفتگی چه زمانی یک بیماری روانی قلمداد میشود؟ فردی که دارای "اختلال شخصیت خودشیفته" است، دارای الگویی فراگیر و انعطاف ناپذیر در تمام ابعاد زندگی اش، با ویژگی های خاصی است، که شامل موارد زیر میباشد: احساس اغراق آمیزی راجع به اهمیت خودش دارد (مثلا با بزرگ نشان دادن استعدادها یا دستاوردهایش) اشتغال ذهنی به خیال پردازی درباره موفقیت، قدرت، و زیبایی نامحدود، یا عشق ایده آل دارد. باور دارد که خاص و منحصر به فرد است، که تنها افراد خاص و دارای موقعیت بالا آن را میفهمند و به همین جهت تنها باید با این افراد در ارتباط باشد. بیش از حد نیازمند تحسین است. احساس محق بودن می کند ( مثلا، انتظار غیر منطقی برای پیروی دیگران از انتظارات خودش دارد). در روابط بین فردی استثمارگری و بهره کشی میکند. نبود همدلی، علاقه ای به درک و شناسایی احساسات و نیازهای دیگران ندارد.غالبا به دیگران حسادت میکند یا باور دارد دیگران به او حسادت میکنند. رفتارها و نظرات پر نخوت و تکبر آمیز دارد. این افراد روابطی پر تنش با دیگران دارند، موجب عصبانیت اطرافیانشان می شوند، و از پیروی از قواعد عرفی رفتار با دیگران، سر باز می زنند. آنچه جالب و در عین حال متناقض به نظر میرسد، پایین بودن عزت نفس در این افراد است. به علت شکننده و آسیب پذیر بودن عزت نفس، چنین افرادی حتی نسبت به کوچترین انتقادها واکنش مثبتی نشان نمیدهند و ممکن است از فردی که از او انتقاد کرده خشمگین شوند. كدرمان روانشناختی این اختلال، دشوار و زمان بر است، خصوصا که فرد مبتلا به این اختلال، نمی پذیرد که مشکلی دارد و حاضر نیست ورود به فرایند درمان را قبول کند https://tt.me/drhamidrezaalaei