خانواده

یکی از باورهای رایج بین مردم این است که "صدا کردن اسم کوچک به جای نام خانوادگی یا -تو- گفتن به جای -شما- موجب صمیمیت می شود" آیا این باور، صحیح است؟! و منظور از این صمیمیت چیست؟!     معنی لغوی صمیمیت را نمی دانم اما می دانم که صمیمیت صحیح، آن است که همراه با احترام باشد! صمیمیتی که با بی احترامی همراه باشد هیج سودی ندارد! اگرچه صداکردن اسم کوچک یا "تو" گفتن، بی احترامی نیست اما مسلماً مقدمه ای است برای بی احترامی! اگر دقت کرده باشید بیشتر بی احترامی هایی که می بینیم از سوی کسانی است که ما را با اسم کوچک یا ضمیر "تو" خطاب می کنند. کمتر پیش آمده از سوی کسانی که "شما" می گویند یا با نام خانوادگی، ما را خطاب می کنند، بی احترایم ببینیم و اگر هم ببینیم چندان حائز اهمیت نبوده.   بنابراین بهتر است که این حرف مزخرف بی اساس را کنار بگذاریم که و تاحد امکان به یکدیگر "شما" بگوییم و هرکسی را به بهانه ی صمیمیت بیشتر با اسم کوچک صدا نکنیم و همچنین اگر نام ما را پرسیدند، فامیلی خود را بگوییم به این معنی که "ترجیح می دهم با فامیلی، صدام کنید!".   وقتی نام خانوادگی یکدیگر را صداکردیم و به یکدیگر "شما" گفتیم یعنی به هم، شخصیت داده ایم و احترام قائل شده ایم و این احترام متقابل موجب صمیمیت می گردد.   فایده ی دیگر "شما" گفتن این است که اگر از کسی ناراحت بودیم و خواستیم ناراحتی خود را به او نشان دهیم می توانیم با گفتن"تو" ناراحتی خود را ابراز کنیم اما اگر درحالت عادی "تو" بگوییم دیگر درهنگام ناراحتی می بایست یک حرف درشتی زده شود!   اگر در بین خانواده و دوستان، "شما" گفتن برای ما سخت و احیاناً خنده دار و مسخره است(مگه میشه آدم به پدرمادرش بگه شما؟!؟!؟!!؟!؟) به این علت است که روش زندگی خود را از "تلویزیون و ماهواره و سینما" الگو گرفته ایم!!! اگر دقت کرده باشید در بیرون از خانه بسیار محترم ظاهر می شویم اما در خانه.... بهتر است در خانه به یکدیگر احترام بگذاریم تا وقتی یک نفر بیرون خانه به ما احترام گذاشت، فیلمان هوای هندوستان نکند!