Перейти в чат

گنجینه‌ی کتاب

114
اگر آدمی، پای‌برجای و استوار در عاطفه‌هایش، بتواند همواره، احساسی را که هر دم دیگرگون می‌شود، بپرورد و نیرو بخشد، تنهایی و عشق از چنین انسانی، ابرمردی خداگونه پدید خواهد آورد؛ چه آنکه این دو، تنهایی و عشق، از لذتهای جاودانه خداییند. اما روان آدمی می‌فرساید؛ و هرگز، دیرگاهان، هیچ چیز را با مهری سرشار، دوست نمی‌تواند داشت. همواره، نکته‌هایی هست که دو دل، هرگز در آنها به یکدیگر نمی‌رسند و به همسازی و یگانگی راه نمی‌برند؛ همین دوگانگی‌ها می‌تواند، در درازای زمان زندگی را، به تمامی، بر آدمی ستوه‌آور و ملال‌انگیز گرداند. #آتالا_و_رنه #شاتوبریان #ترجمه‌ی_میرجلال‌الدین_کزازی 📘 https://T.Me/Ganjine_Ketab --------------------------------------------- 📘 🎼 ☕️ 🚬 🐢 ☘️ ما را به دستِ اهلش بسپارید! #گنجینه_ی_کتاب ---------------------------------------------