گنجینه‌ی کتاب

والاترین لغزش آدمی، در آن خواب نوشین خوشبختی که در سر می‌پرورند، این است که فرسایش و ویرانگری مرگ را، که وابسته هستی و نهاد آدمی است، از یاد می‌برند؛ می‌باید کار را به پایان برد. دیر یا زود، هر اندازه شادکام و فرخ‌روز باشی، این چهره زیبا بدل به چهره‌ای یگانه و همانند خواهد شد که گور به تمامی فرزندان آدمی ارزانی می‌دارد. ... عشق، هرگز قلمرو فرمانرواییش را تا تیرگی‌های گور نمی‌تواند گسترد. #آتالا_و_رنه #شاتوبریان #ترجمه‌ی_میرجلال‌الدین_کزازی 📘 https://T.Me/Ganjine_Ketab --------------------------------------------- 📘 🎼 ☕️ 🚬 🐢 ☘️ ما را به دستِ اهلش بسپارید! #گنجینه_ی_کتاب ---------------------------------------------