276
آن روزها ، هیچ چیزی،
یکبار مصرف نبود.
چینیِ گلِ سرخی بود و لیوان های بلورِ اصفهان.
سفره ها را اندازه میزدی ، سر تا تهِ یک کوچه را میگرفتند.
بندِ رخت میزدند توی حیاط
انگار قرار بود یک سرش به کندوان برسد
یک سرِ دیگرش به تالابِ انزلی.
روستای تاریخی کندوان(اسکو،تبریز)
@golbanha1
Https://tt.me/golbanha1