متن فرمایشات

از قول و قرار قرآنیش، آن از تاریخ نبوتش و آن از جنایات متشرعینش. آیا مفتاح بصیرت داشت؟ نه! ♻️پیغمبر با همه عظمتش چشم‌ها را باز نکرد اگر باز می‌کرد از یک میلیون نفوس مسلمین در هنگام شهادتش بیست‌ نفر باقی نمی‌ماند «وَ کُلُّهُمْ خَرَجَ مِنْ دینِ اللهِ»، «اِرْتَدَّ النَّاس»! ها؟ پیغمبر چشم‌ها را نتوانست باز کند، پیغمبر فقط به زور وارد دین کرد، همین! هنر پیغمبر همین بود. ♻️آیا ائمه توانستند چشم‌ها را باز کنند؟ نه، چرا؟ ائمه که سیم‌هایشان به ذات وصل بود پس چرا نتوانستند؟ برای اینکه دوتا قانون بزرگ دوتا دستشان را بسته بود، این دوتا قانون چه بود؟ تقیّه و کلم‌النّاس! خب وقتی تقیه و کلم‌الناس در دین هست انگار بی‌دین هستیم دیگر، به چه دردی می‌خورد؟ ♻️پیغمبر به علی گفت «فقط خدا را من و تو شناختیم»، خب به چه درد می‌خورد؟ خب پیغمبر خدا را شناخت، وقتی نمی‌تواند انتقال بدهد چه؟ وقتی می‌خواهد انتقال بدهد دوتا صافی بزرگ به نام تقیه و کلم النّاس در دهانش هست، در گوش مردم هست، در چشم مردم هست، انگار اصلاً پیغمبر چیزی نمی‌داند! پیغمبر آمده برساند نه اینکه خودش برسد. «تو برای وصل کردن آمدی نی برای فصل کردن آمدی». 💠انبیاء آمدند مردم را وصل به ذات کنند نه اینکه آنها را دور خودشان بپیچانند و بچرخانند. شریعت آوردند طرف در اعماق فروع رفت، بقول امام صادق یادت هست در آن درس گفت دشمنان بشریت مردم را به فروع مشغول کردند تا از اصول باز بمانند. 💠«وَ تَمَامُ الْعِبَادَةِ» چه چیزی تَمَامُ الْعِبَادَة است؟ «فَاِنَّ الْفِقْهَ»! فقه یعنی کاوش در دین تمام عبادت است. یعنی عبادت به نماز نیست، نماز می‌خوانی تفقّه در دین کردی؟ از همان آغاز نماز که دست‌هایت را به عنوان تکبیره‌الاحرام بالای گوش‌ات بردی وقتی که دست‌هایت را می‌اندازی و می‌گویی «الله اکبر»، ای نمازخوان از همانجا تو متهم هستی، اتهامت چیست؟ اتهامت این است که تو دستانت را بردی بالا که در حین نماز با خودت و دور و بری‌هایت وداع کنی، تو که در نماز اینطرف و آنطرفی، در تلویزیونی، در تخیّلاتی، در تلفنی، در حرف و نقل بغل‌دستی‌ها هستی، ها؟ پس عبادت آن نبود، راه را عوضی نشان دادند! 💠عبادت چیست؟ «تَفَقَّهُوا فِی الدِّینِ اللهِ»، بدون تعصب به دنبال راهِ پیدا کردن اصالت خود باشیم. 💠«وَ السَّبَبُ اِلَى الْمَنَازِلِ الرَّفِيعَةِ»، مَنَازِلِ الرَّفِيعَةِ چیست؟ طارق، بروج، عرش، ظهور و بقعةالانوار است. ما اینجا در ذلتگاه زندگی می‌کنیم، برای همین است هر چه درد است برای ما می‌آید، هر چه غم و غصّه است مال بشریّت است، بخاطر اینکه اینجا منزل شرارت است، به عکسش «الْمَنَازِلِ الرَّفِيعَةِ» منازل بالا! 💠ببین این پایین، دنیاست دیگر، ها؟ یادت هست چه فرمودند؟ گفتند «دنیا» نامی برای غیبت وضع گردید بخاطر اینکه دنیٖ است. دنیٖ یعنی پست، پایین و بی‌ارزش. ما در خانهٔ پستِ نجسِ کثیفِ متعفن به نام دنیا به دنیا آمده‌ایم! خدا چه گفت؟ گفت دنیا ملعونه است و هر آنچه در آن شکل بگیرد ملعونه خواهد بود. 💠حالا ما می‌خواهیم یک کاری کنیم تا از اینجا بگریزیم، می‌خواهیم جابجا بشویم، مقدّر شده که منتظر به اصل خویش برگردد. اصلش چیست؟ اصلش رفعت است عرش نشینی است. 💠«وَ الرُّتَبِ الْجَلِيلَةِ فِي الدِّينِ وَ الدُّنْيَا» مراتب عالی در دین و دنیا. ببینید امام کاظم چقدر قشنگ تحلیل می‌کند، این وجود نازنین امروز چقدر زیبا به ما درس داد؛ می‌گوید وقتی که شما تفقّه کردی، یک معنای تفقّه انتظار است، ما منتظر هستیم یعنی داریم تجسس می‌کنیم و دنبال نور هستیم، در تاریکخانه زمان گیر کردیم و یک نوری از آن روبرو سوسو می‌کند به نام انتظار و ما را دارد بسمت خودش می‌کشد. 💠وقتی که این نور را پیدا کردیم از ما در دین و دنیا تجلیل می‌شود. تجلیل کدام است؟ همان «وَ لَقَدْ كَرَّمْنَا بَنِي آدَمَ» است. جلالتی که قرار بود به بشر بدهد تبدیل به چه شد؟ «وَالْعَصْرِ اِنَّ الْاِنْسَانَ لَفِي خُسْرٍ». حالا الان که مردم در این خِلقت بیچاره شدند، هم دین و هم دنیایشان را باختند، دین معنویات است و دنیا مادیات است. 💠قرار نبود مردم مریض بشوند. آقا! بیمار شدن مردم نتیجهٔ نقص خلقتِ خالق است. آیا غیر از این است؟ خالق به آن عظمت آمده خلق کرده و هورای فرشتگان را سر داده که یارو به اینجا بیاید، از موقعی که در جنین است مریض باشد تا بیرون بیاید و در داخل و بیرون شصت و هفت‌تا عمل کند، آیا این تجلیل بشر است؟