Перейти в канал

متن فرمایشات

26
همه عمرم شده عُسر و حرج، ای خدا 🔹- اینها را باید برای تو گفت؟ تو خودت این آش را برای ما پختی! همه عمرم شده عُسر و حرج، ای خدا این حیاتم شده، شعله‌سرا ای خدا می‌زنی بی‌جهت خلق خودت، ای خدا 🔹- مگر نگفتی «اَلْيَوْمَ عَمَلٌ وَ لَا حِسَابَ وَ غَداً حِسَابٌ وَ لَا عَمَلَ» امروز عمل کن کتک نمی‌خوری! فردا کتک می‌خوری دیگر عمل کردنی نیست! پس چرا می‌زنی؟ می‌زنی بی‌جهت خلق خودت، ای خدا بی نوا کرده‌ای اهل زمین، ای خدا ➖➖➖➖➖ در جا زده‌ام ز بس که گفتی نالان شده‌ام ز رحمِ رفتی 🔹- رَحمت لِلعالمین را موشِ خورده، دیگر وجود خارجی ندارد. هر جا که مرا صدا زدی تو بر پیکر من، فلج زدی تو 🔹- یعنی هر بار که گفتی «اُدْعُونِی اَسْتَجِبْ لَکمْ» دقیقاً یک‌ شش تا گرفتاری را بسته‌بندی کردی، با پست سفارشی برای من فرستادی! 🔹- برای همین می‌گوید «اَلْبَلآءُ لِلْوِلاءِ» هر چه اذیت و آزار است برای خوبان است، برای نزدیکان خداست. افسانه شده چنین وجودی ارّابه شده زمان به جودی استغیثم بشنو، ای همه هو گشته به تو 🔹- اِستغیث من مال توست، تو کجایی؟ هو! اشاره است، آنجا. کجا؟ اقتدارت، قدرتت، جبروتیّتت، ملکوتیّتت. 🔹- چقدر گفتم یا «غِیاثَ المُستَغیثینِ اَغثِنی» باز هم حواله‌ام دادی به شرّالازمنه! استغیثم بشنو، ای همه هو گشته به تو استعانت طلبم، ای فرجم در یدِ تو محرمی نیست که بر زخم دلم عُوذه دهد 🔹- اَعوذُ، استعاذه محرمی نیست که بر زخم دلم عُوذه دهد مکرمی نیست که بر سینهٔ من حُلوِه دهد 🔹- حُلوِه، حلوا. ➖➖➖➖➖ 🔹- زمان توسل سپری شده اما نمی‌دانم چرا دعوت کننده رهایم نمی‌کند! کُشتی تو همه عالَم از خونِ دل آدم اینک شده پژواکی در عرصهٔ این خاکی 🔹- یعنی تمام آنهایی که کشتی در چرخهٔ هزاران سال همه را آوردی تبدیل کردی به خاک، خاک را با همان خون‌ها قاطی کردی معجون ساختی و شد انسان! دوباره انسان تولید شد با خون دل. ای خالق، تو انسانِ راحت تولید کردی؟ از قول و قرارت همه اموات زمانند 🔹- به به! چه کردی؟ انبیاء بلند شوند ببینند. از قول و قرارت همه اموات زمانند از این همه الطافت، گوران پُر از این زارند 🔹- یعنی زارِ اهل گور هم درآمده، با گریه می‌کنند با ما ناله می‌کنند، آنها می‌گویند که عجب «وَالْعَصْرِ»ای بود؛ «وَالْعَصْرِ اِنَّ الاِنْسانَ لَفِی خُسْرٍ»، زنده‌ها هم می‌گویند که آی چه کنیم کاش می‌مردیم از دست تو خلاصه می‌شدیم! خوش آن روزی که رحمت، بامت آید به هر دفعی، سلامت سویت آید من درین چاه عمیق غیبتم 🔹- این حال و روز همهٔ ماست این شناسنامه همهٔ ماست؛ من درین چاه عمیق غیبتم ناله‌هایم سوی آن شاه عظیم سرمدم خدانگهدار #شعر #توسل