متن فرمایشات

خب در محراب کوفه هم که مواظبش نبود زد او را کشت، مردم هم که بی‌وفا بودند، «اِنَّ وَلِيِّيَ الله الَّذِي نَزَّلَ الْكِتَابَ وَ هُوَ يَتَوَلَّى الصَّالِحِينَ» قلب‌ها در اختیار خدا بود باید بعد از اینکه از صفّین آمد همه را تحریک می‌کرد که به کمک علی بروند، یادتان هست که تعریف کردم دوباره یک لشکری در بیرون شهر آماده کرد، علی را کشتند و لشکر متلاشی شد، قبل از اینکه او را بکُشند روی منبر التماس می‌کرد، داریم دیگر اسناد و مدارک هست که مردم بروید به لشکر بپیوندید معاویه حمله کرده مرزها را شکسته خانه‌ها را غارت کرده و شهرها را دریده، آخرش که دید کسی جوابش را نمی‌دهد گفت خدایا علی را ببر و آن کسی که مردم استحقاق دارند و لیاقتشان هست به آنها بده! ⚛بعد علی چطوری مراقب خداست؟ علی با گفتن آخرین جمله؛ «فُزْتُ وَ رَبِّ الْکَعْبَه»، نشان داد که ربّ کعبه را با شمشیرش با منطقش و با کلامش حفظ کرد، حالا روی الهاماتی که به پیغمبر و به خودش می‌شد، اسلام که تا اینجا رسیده از برکت علی ابن ابیطالب است گرچه این حرف برای اهل سنّت و جماعت سنگین است و ما به هر دو گروه احترام می‌کنیم. خدانگهدار