متن فرمایشات

🔶حالا اینهایی که خروج می‌کنند و از این مسیر جدا می‌شوند اینها حق دارند. حالا به من می‌گویی پس چرا محکومشان می‌کنی؟ حالا عرض می‌کنم، بارها هم گفته‌ام و این تکرار است، حق دارند از نظر اینکه گروه خونشان به این چیزها نمی‌خورد یعنی همان روز هم که می‌آیند در راهروی خانه من می‌گویند که؛ این یکی می‌گوید این بحث‌های شما برای اینطرف مرز سنگین است ما به آنطرف مرز می‌دهیم آنها می‌فهمند تو چه کردی یا آن یکی می‌آید می‌گوید مادر نزاییده که کسی از این درس‌ها بدهد، همهٔ اینها به یک علتی آمده بودند منتهای مراتب می‌آیند این حرف‌ها را می‌زنند که مثلا ما را رنگ کنند، آخر تو از من تعریف بکنی یا نکنی این راهی هست که جبر مطلق جلوی پایم گذاشته، اگر همه اهل جهان تعریف کنند برای من فرقی ندارد من همین غذا را می‌خورم همین بدن را دارم که علیل است و اگر همه هم بیایند مرا نفی کنند باز فرقی نمی‌کند چون ارادهٔ خودم نیست! مگر بیکار هستم در این مسیر بیایم؟ مرا با زور آورده! 🔶خب، آن احادیث و آیات چه بود؟ برایتان گفتم و اشاره کردم؛ ➖ یکی این بود که خدا دم آخر می‌گوید همدیگر را حلال کنید و به بهشت بروید هیچ کس به جهنم نمی‌رود یعنی حق النّاس مهم است. ➖ یکی هم اینکه موقعی که همه را در موازین، در پل صراط، در بازرسی‌ها و بازپرسی‌ها محاکمه می‌کند بعد همه جهنمی‌ می‌شوند دیگر، همه می‌روند بعد می‌گوید صبر کنید و یک کتاب از سقف آسمان درمی‌آورد (این چیزی است که دین گفته، من نمی‌دانم) می‌گوید که در این کتاب نوشته ای کسی که رحمتت بر غضبت پیشی گرفته است پس‌ من رحمان و رحیم هستم و همهٔ شما را بخشیدم. حالا اینها چه می‌گوید و این آیات چه می‌گوید؟ خدانگهدار