متن فرمایشات

✏متن فرمایشات: 6740                1402-11-22 به چه دلیلی این کتاب را مقدس می‌دانید؟ ادامه مباحث تحریف قرآن است. ▪️سوره نساء آیه ۱۶۳ است. - «عَنْ زُرَارَةَ وَ حُمْرَانَ عَنْ اَبِي جَعْفَرٍ وَ اَبِي عَبْدِ اللهِ قَالَ: «اِنِّي اَوْحَيْتُ اِلَيْكَ كَمَا اَوْحَيْتُ اِلَى نُوحٍ وَ اَلنَّبِيِّينَ مِنْ بَعْدِهِ». تفسیر عیاشی جلد ۱ صفحه ۲۸۵، تفسیر صافی جلد ۱ صفحه ۵۲۱، تفسیر برهان جلد ۲ صفحه ۲۰۰، تفسیر نورالثقلین جلد ۱ صفحه ۵۲۳، تفسیر کنزالدقائق جلد ٣ صفحه ۵۸۷، بحارالانوار جلد ۱۶ صفحه ۳۲۵ است. «اِنَّا اَوْحَيْنَا اِلَيْكَ كَمَا اَوْحَيْنَا اِلَىٰ نُوحٍ وَالنَّبِيِّينَ مِنْ بَعْدِهِ (١۶٣ نساء)» ما به تو وحی کردیم همانطور که به نوح و پیامبران بعد از او پیام دادیم. زراره نقل می‌کند از امام صادق و امام باقر: «اِنَّا اَوْحَيْنَا»، در واقعیت «اِنِّي اَوْحَيْتُ» بوده، دو بار وحی را اشاره می‌کند که «اِنَّا اَوْحَيْنَا اِلَيْكَ كَمَا اَوْحَيْنَا اِلَىٰ نُوحٍ» و همین دو بار را امام صادق تصحیح می‌کند «اِنِّي اَوْحَيْتُ اِلَيْكَ كَمَا اَوْحَيْتُ»، آنجا وحی را جمعی می‌گوید‌، شاید به خاطر این است که به پیامبر از منابع مختلف القائات می‌رسیده، اینجا امام صادق می‌گوید که وحی باید از طرف یکی باشد، همانطوری که قرآن می‌گوید «اگر اله شما دوتا شد همه چیز به هم می‌ریزد» وحی هم اگر از جوانب مختلف باشد؛ الله باشد، شیطان باشد، جن باشد، انسان باشد، نتیجه‌اش این می‌شود که یک چنین قرآنی داریم که تماماً ناسخ و منسوخ و تحریف شده است. ▪️آیه ۹۴ سوره نساء است. - «وَ لَا تَقُولُوا لِمَنْ اَلْقَىٰ اِلَيْكُمُ السَّلَامَ لَسْتَ {مُؤْمَناً}». تفسیر مجمع البیان جلد ۳ صفحه ۱۶۲ است. «وَ لَا تَقُولُوا لِمَنْ اَلْقَىٰ اِلَيْكُمُ السَّلَامَ لَسْتَ مُؤْمِناً (٩۴ نساء)» به کسی که به شما سلام می‌کند نگویید تو مؤمن نیستی. ابوالقاسم بلخی از امام باقر نقل می‌کند، امام باقر قرآن را تصحیح می‌کند، می‌گوید این‌گونه است: «وَ لَا تَقُولُوا لِمَنْ اَلْقَىٰ اِلَيْكُمُ السَّلَامَ لَسْتَ ﴿مُؤْمَناً﴾». «مُؤْمِناً» و «مُؤْمَناً» اعراب را ببینید، تفاوت در معنا می‌دهد؛ - «مؤمِن» بالا: ایمان آورده - «مؤمَن» دوم: در امان. «مؤمَن» از امن می‌آید. «به کسانی که به شما سلام می‌کنند نگویید که در امان نیستید»، این تصحیح امام باقر است. این را هم بگذارید کنار اعراب گذاری‌هایی که اشتباه شده به خاطر اینکه در صدر اسلام اعراب گذاری نبوده، و با گذشت یک مدتی این کتاب اعراب گذاری شده است. ▪️سوره مائده آیه ۶ است. - «عَنِ اَلْهَیْثَمِ ابْنِ عُرْوَةَ اَلتَّمِیمِیِّ قَالَ: سَأَلْتُ اَبَا عَبْدِ اَللهِ عَنْ قَوْلِ اَللهِ: «فَاغْسِلُوا وُجُوهَکُمْ وَ اَیْدِیَکُمْ اِلَى اَلْمَرٰافِق». فَقَالَ لَیْسَ هَکذَا تَنْزِیلُهَا، اِنَّمَا هِیَ «فَاغْسِلُوا وُجُوهَکُمْ وَ اَیْدِیَکُمْ مِنَ اَلْمَرَافِقِ». ثُمَّ أَمَرَّ یَدَهُ مِنْ مِرْفَقِهِ اِلَى اَصَابِعِهِ». کتاب کافی جلد ۳ صفحه ۲۸ کتاب تهذیب الاحکام جلد ۱ صفحه ۵۷، کتاب وسائل الشیعه جلد ۱ صفحه ۴۰۵، کتاب تفسیر نورالثقلین جلد ۱ صفحه ۵۹۸، کتاب تفسیر برهان جلد ۲ صفحه ۲۵۶ است. «اِذَا قُمْتُمْ اِلَى الصَّلَاةِ فَاغْسِلُوا وُجُوهَكُمْ وَ اَيْدِيَكُمْ اِلَى الْمَرَافِقِ (۶ مائده)» هنگامی که برای نماز برمی‌خیزید صورت را بشویید و دست‌ها را تا آرنج بشویید. هیثم ابن عروه تمیمی از امام صادق نقل می‌کند، امام صادق به تصدیق اسناد مذکوره، تصحیح می‌کند. مصحح آسمانی چه می‌گوید؟ می‌گوید که درستش این بوده: «فَاغْسِلُوا وُجُوهَكُمْ وَ اَيْدِيَكُمْ {مِنَ} الْمَرَافِقِ»، آنجا «اِلَی» آمده و اینجا «مِنَ»، معنایش فرق می‌کند. - آنجا «اِلَی» آمده یعنی دست‌ها را بشویید تا آرنج، - اینجا امام صادق می‌گوید که دست‌ها را از آرنجش تا سر انگشتان بشویید. اهل سنّت طبق آیه مذکور در قرآن عثمانی وضو می‌گیرند ولی شیعیان طبق کلامی که از امام صادق آمده برخلاف آنها رایج است و وضو می‌گیرند، تفاوت دو تا وضو! وضو که محل اِشکال باشد قطعاً نماز هم از این تعارضات بی بهره نخواهد شد! ▪️ادامه آیه ۶ سوره مائده است. «قَوْلُهُ تَعَالَى وَ {اَرْجُلِكُمْ﴾ اِلَى اَلْكَعْبَيْنِ  بِالْكَسْرِ قِرَاءَةُ اَهْلِ اَلْبَيْتِ وَ لِذَلِكَ قَالَ اَبُو جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ» منبع: بحارالانوار جلد ۷۷ صفحه ۳۰۰، مستدرک الوسائل جلد ۱ صفحه ۳۱۸، اینجا از امام باقر است.