متن فرمایشات

💠 «جَاءَتْ سَكْرَةُ الْمَوْتِ بِالْحَقِّ (۱۹ ق)» آمد مستی و سختی به وسیله مرگ که حق است. یعنی پایان مستی و سختی، در دنیا مرگ است. برای همین هر کسی که می‌مُرد پیغمبر می‌رفت ترحیم خانواده‌اش، تسلیت می‌گفت و تبریک هم می‌گفت، راحت شد از این مزخرفات که اسمش شده دنیا، غیبت، روزگار. 💠 خب در تصحیح اهل بیت چه اضافه شده است؟ اینجا آنچه که مورد ویرایش بوده این است: «وَ جَاءَتْ سَکرَةُ اَلْحَقِّ بِالْمَوْتِ» که آخرش بوده است. «وَ جَاءَتْ سَکرَةُ اَلْحَقِّ بِالْمَوْتِ» این با «جَاءَتْ سَکرَةُ الْمَوْتِ بِالْحَقِّ» جابجا شده است. ➖«حق» وسط قرار گرفته، بین «سَکرَةُ» و «مَوْتِ» است. ➖آنجا «حق» آخر آیه است. ▪️آیه ۴۰ سوره حج است. - «قرأ جعفر ابن محمد علیه السلام: «﴿و صُلُوات﴾» بضم الصاد و اللام. و قرأ الجحدری و الکلبی: «و صُلَوات» بضم الصاد و فتح اللام». 📕به سندیت: تفسیر مجمع البیان جلد ۷ صفحه ۱۵۲ است. 🔶 «لَوْ لَا دَفْعُ اللهِ النَّاسَ بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ لَهُدِّمَتْ صَوَامِعُ وَ بِيَعٌ وَ صَلَوَاتٌ وَ مَسَاجِدُ (۴٠ حج)». امام صادق تصحیح کرده است. ➖در اینجا (گفتار امام صادق) «وَ صُلُوات» آمده، اعرابش تغییر پیدا کرده است. ➖آنجا (آیه ۴۰ حج) می‌گوید «صَلَوَاتٌ» که جمع صلات است، یعنی اگر در ممالک اسلامی خفقان نباشد کسی نه نماز می‌خواند، نه مسجد می‌رود، نه کلیسا می‌رود و نه کنیسه، اینها را هم خراب می‌کند، پس این زور رسول الله است که جامعه اسلامی را نگه‌اش داشته است. خب در اینجا «صَلَوَاتٌ» بوده، اعراب دستکاری شده است. آن اعراب چیست؟ «صَلَوَات»، و این «صُلُوات»، که قطعاً معنایش فرق می‌کند. ▪️آیه ۲۱۴ سوره شعرا است. - «اَوْرَدَهُ اَلثَّعْلَبِیُّ فِی (تَفْسِیرِهِ)، وَ قَالَ فِی قِرَاءَةِ عَبْدِ الله ابْنِ مَسْعُودٍ: «وَ اَنْذِرْ عَشِیرَتَک اَلْاَقْرَبِینَ ﴿وَ رَهْطَک مِنْهُمُ اَلْمُخْلَصِینَ﴾»، وَ رُوِیَ ذَلِک عَنْ اَبِی عَبْدِالله بِلَفْظِهِ هَذَا». 📚 به سندیت: تفسیر برهان جلد ۴ صفحه ۱۸۹، کتاب بحارالانوار جلد ٢۵ صفحه ۲۱۲ است. 🔶 «وَ اَنْذِرْ عَشِيرَتَكَ الْاَقْرَبِينَ (شعرا ۲۱۴)» فامیل نزدیک خود را بترسان! بعد امام صادق تصحیح کرده است: «وَ اَنْذِرْ عَشِیرَتَک اَلْاَقْرَبِینَ»، آنچه که اضافه شده این است: «وَ رَهْطَک مِنْهُمُ اَلْمُخْلَصِینَ». اینجا «اَلْاَقْرَبِینَ» را پرانتز داده؛ «آنهایی که همراهت هستند»، به قول نوح نبی که گفت بچه من غرق می‌شود، گفت «اِنَّهُ لَيْسَ مِنْ اَهْلِكَ (۴۶ هود)». 🔶 حالا این «لَيْسَ مِنْ اَهْلِكَ» را اینجا آورده؛ «نه همهٔ عشیره تو». عشیره، فامیل است، فامیل نزدیک؛ پدر، مادر، زن، بچه، نوه، پدربزرگ و مادربزرگ، در هر دو ردیف، دایی، عمه، خاله، عمو. «وَ رَهْطَک مِنْهُمُ اَلْمُخْلَصِینَ» فامیل نزدیک و گروهی از ایشان را که مخلص هستند را انذار کن. ➖در آن قرآنی که در دست همه هست گفته فامیل نزدیک خود را انذار کن. ➖اینجا تکمیلش به این است؛ فامیل نزدیک و گروهی از ایشان را که مخلص هستند انذار کن. ▪️سوره جمعه آیه ۹ است. - «و قَرَأَ عَبْدُ الله ابْنُ مَسْعُودٍ: «﴿فَامْضَوا﴾ اِلَى ذِكْرِ اللهِ» وَ رُوِيَ ذَلِكَ عَنْ عَلِيٍّ ابن اَبی طالب، و عمر ابن الخطاب، و اُبی ابن کعب، و ابن عباس، وَ هُوَ الْمَرْوِيُّ عَنْ اَبِي جَعْفَرٍ وَ اَبِي عَبْدِ الله». 📗به سندیت: کتاب مجمع البیان جلد ۱۰ صفحه ۱۳ است. 🔶 «يَا اَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اِذَا نُودِيَ لِلصَّلَاةِ مِنْ يَوْمِ الْجُمُعَةِ فَاسْعَوْا اِلَىٰ ذِكْرِ الله (جمعه ۹)» ای کسانی که ایمان آوردید زمانی که شما را صدا زدند برای نماز جمعه بشتابید! «اِلَىٰ ذِكْرِ الله»، آیا همه نماز جمعه‌ها ذکر خداست؟ تاریخ چه می‌گوید؟ معاویه در طول حکومتش امر کرد به همهٔ ائمهٔ جمعه که در قنوت نماز، علی ابن ابیطالب را لعن کنند، یعنی خلیفهٔ چهارم مسلمین که همه (اکثریت قاطع مسلمین) با او بیعت کردند، صاحب غدیر، پسر عموی پیامبر، داماد پیامبر، وزیر و وکیل پیامبر را لعن می‌کردند به این هم قناعت نمی‌کردند، دستور داد که کف پاهایشان بنویسند علی، که همهٔ اینها اسنادش هست. 🔶 خب پس این ذکر خدا شد، راست است! آن خدایی که الله باشد ذکرش هم همین است! حالا اضافهٔ آن چیست؟ از امیرالمومنین است: «يَا اَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اِذَا نُودِيَ لِلصَّلَاةِ مِنْ يَوْمِ الْجُمُعَةِ {فَامْضَوا} اِلَى ذِكْرِ اللهِ». آنجا می‌گوید «فَاسْعَوْا»، که اختلاف در این کلمه است. ➖قرآن عثمان می‌گوید «فَاسْعَوْا». ➖قرآن اهل بیت می‌گوید «فَامْضَوا». «فَامْضَوا» از امضا می‌آید. اگر یادت باشد در بحث جبر مطلق داشتیم که خدا امضا کرده از قبل که چه پدری از مردم را دربیاورد! 🔶 خب پس «فَامْضَوا» آمد به جای «فَاسْعَوْا».