مطرود آگاه

آدمی به مرور آرام می‌گیرد ، بزرگ می‌شود ، بالغ می‌شود و پای اشتباهاتش می‌ایستد. آن‌ها را به گردن دیگران نمی‌اندازد و دنبال مقصر نمی‌گردد. گذشته‌اش را قبول می‌کند ، نادیده‌اش نمی‌گیرد و اجازه می‌دهد هر چیزی که بوده در همان گذشته بماند ... آدمی از یک جایی به بعد می‌فهمد که از حالا باید آینده‌‌اش را از نو بسازد ، اما به نوعی دیگر می‌فهمد که زندگی یک موهبت است ، یک غنیمت است ، یک نعمت است و نباید آن را فدای آدم‌های بی مقدار کرد ! اصلا از یک جایی به بعد حال آدم خودش خوب می‌شود ! - محمود دولت آبادی - جای خالی سلوچ