مطرود آگاه

یار وداع می‌کند، تاب وداع یار کو؟ وعده‌ی وصل می‌دهد، طاقت انتظار کو؟ نسبت روی خوب او با مه و مهر چون کنم؟ عارض مهر و ماه را طره‌ی مشک‌بار کو؟ یار نو و بهار نو باعث مجلس است و می ساغر لاله گون کجا؟ ساقی گل عذار کو؟ وه! که بر آستان تو گشت رقیب معتبر پیش سگ درت مرا این قدر اعتبار کو؟ طبع هلالی از جهان سوی عدم کشد ولی رفت بباد نیستی، خوش‌تر از این دیار کو؟ هلالی جغتایی ‌