زنگ ملودی و شعر

بسم الله الَّذِي يقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبَادِهِ  بهترین کار در چنین شبی رو راست بودن با خود است. ما خوب میدانیم درونمان چه می‌گذرد که خدا درموردمان فرمود: «بَلِ الْإِنْسَانُ عَلَىٰ نَفْسِهِ بَصِيرَةٌ» به یقین انسان بر کارهای خودش آگاه است... «وَلَوْ أَلْقَىٰ مَعَاذِيرَهُ» هر چند بهانه تراشی بسیار کند! امشب دیگر نه آدمی پیش رویمان است که خطایمان را توجیه کنیم، نه می‌توانیم پررو بازی در بیاوریم و توپ در زمین دیگری بی‌اندازیم و نه قرار است برای دروغ‌هایمان از ما تمجید کنند! امشب در مقابل کسی هستیم که عالم به راز قلبهاست براستی در مقابلش باید چون حُر که لگامِ مرکب گرفت و به سویش فرار کرد؛ پای برهنه کنیم و زیر لب بگوییم: «اللهم إليك أنيب فتب علي» خدایا به سوی تو گریختم...مرا بپذیر. برویم محضر بابایمان که مناجات «مَوْلايَ يَا مَوْلاي» گفتنش فضای مسجد را پُر کرده...او را واسطه کنیم، «بِعَليِ بعَليٍ» بگوییم و بپرسیم یا امیرالمومنین «هل لي من توبة؟» آیا توبه‌ام پذیرفته‌ست؟ و او بخندد و دست بر زیر چانه برد و بگوید: سرت را بالا بگیر، «نعم تاب الله عليك» بله... خدا توبه‌ات را پذیرفت. یادمان نرود که امشب خدا زیاد ندا می‌دهد: «أَلَا تُحِبُّونَ أَنْ يَغْفِرَ اللَّهُ لَكُمْ» واقعا دوست ندارید بخشیده شوید در حالی که خدایتان «غَفُورٌ رَحِيمٌ»؛ آمرزنده‌ی مهربان است؟ از او بخواهیم که «هَلْ يَرْحَمُ الْمُذْنِبَ إِلا الْغَفُورُ؟» به غیرِ بخشنده، هیچکس به ما رحم نخواهد کرد. "وفا دوران"