Перейти в канал

روايــات🖤

68
رواية نور البارت 8 مقعمـزة نور حذا ءَمها وأنتصار تعطـِي فيها نظرات ڪرهت روحها منهن نور : هُف يا ماما ڪنك أنتصار : مَ تنفخيش وءَسڪتي نور : حاضر بس عليش النظرات هذينَا توا ؟ أنتصار : هڪِي مش متريحتلك نور : لا هڪِي واجد عاد أنتصار : بترقا عمتك أمل والولاد يتغدو هنا نور : وشن الغريب يعنِـي ڪل مره هڪِي أنتصار : وحتى منذر يبي يجي نور : وءَنا سألتك شن الغريب ؟ أنتصار : هيا صبي عاونيني بسرعه نور : حاضر صبن وبدن يوتن فالغـدا وأنتصار ڪل شوي تعزق فـ ڪلمة لـ نور نور : اوو علينَا يَ ماما ءَمتى بتسڪري سيرته الموضوع لـ مَ فيش منه أنتصار : لما نتأڪد ءَن مَ فيش منه نور : خلاص ماما غيري السيره عَ خاطري أنتصار : به يـ نور شطبن الغدا وجهزن ڪُل شي جت أمل ومؤيد قعـدو يهدرزن طق الباب مشت تجري فتحت لقاتهه منذر منذر : نـور حياتي نور : ضمفمـك تسمع ماما منذر : شنقلت ءَنا نور : أسمع داخل خنـديرو روحنا متعارڪين ومنتڪلموش منذر : ليش؟؟ نور : هڪِي توا نفهمك أنتصار : نوور يـ نوور نور : هُف خش خش ، نعمم يا ماما أنتصار : تعالي نور : هي هي خشُو وتغدو ومنذر دار زي مَ قالتله نور عَ ءَساس مَ يتڪلموش جت العشيـة طلعو أمل وأنتصار عند ءَخت أحمد ونور قعدت فـ الحوش مع مؤيد نور : هيا عاد وراس مؤيد مؤيد: لاا لااااا مستحيل نور : هُف اهياا المرا يرا قريب جيب منها وتعال مؤيد : ملياش علاقـة نجي قدام حياش تريس ونقوللهم عندنَا بوڪس وتورته حاجزيـن فيهم شن منظري يرا فوتيني نور : هيا عَ خاطري بالله مؤيد : لاا مَنيش نور : نمشي معاك ءَنا وننزل فراس شارع غير ارفعني مؤيد : هف خطيني بالله منيش متحرك مڪاان نور : نعطيك فلوس حق المشوار مؤيد : ڪم تعطيني؟ نور : عشره دينار مؤيد : 30 د نمشي نور : 20 د معنديش غيرهم مؤيد : 25د والبسي نور : هف به يرا مشت تلبس وعطاته لفلوس ومشو توصف فيه فـ الحوش ولا عارفه ولا فاهمه حاجه لعند وصلو قدام حوش المرا وطلعتلهم ولدها صغير نزلت نور نور : السلام عليڪم المرا : عليڪم سلام طلبيتـك جاهزه نور : تمام هيا خذت طلبيتها وعطتها فلوسها وروحت هيا ومؤيد مؤيد : هياا وريني شن خذيتي نور : حاجات شدخلك مؤيد : وريني لا وربي نزلك هنا نور : سر؟ مؤيد : سر سر مَ عندي لمن نقول نور : اليوم عيد ميلاد منذر مؤيد : أوباا وبهه؟ نور : وءَنا حجزتله فـ تورته وهديه منديرله مفاجأة مؤيد : نقولو مبروك ؟ نور : عَ شن؟ مؤيد : شي شي هههه نور : مؤيد أرڪح بلا وهم مؤيد : حاضر حـ نشوفو شنهايته الوهم نور : به فات الوقت جت 11:30 فـ الليل ونور قاعده فـ جنان تجهز فِـ التورته والنبايل وو الڪلبهه واخذه جنان من ورا باش مَحد يشوفهم جهزت ڪل شي جت ساعه 11:58 مشت تجري عند منذر نور : هياا تعال نبيك بسرعهه منذر : هِي شوي نڪمل شوط هضا نور : هياا منذر وخذت منه تليفون منذر : توينن يراا زف نور : تعال نبيك شوي برا منذر مشا وراها هي أبلة نور شنتبي؟ نور : غمض عيونك منذر : نلعبو نحنَ؟ نور : هيا غمض عَ خاطري منذر : هي غمضت نور مسڪاتهه معَ يده وخذاته لعند الطاوله أفتح منذر : اوو شن هضا ههههه نور : ڪُل سنة وءَنتَ طيب عقبال لـ100 عام منذر : وءَنتِ معاي نور تحشمت : هحم هي أنفخ بسرعه فاتت 12 ره منذر : هي ونفخ نور : فـي حاجه أخرى أستنىَ منذر : شنهيَا ؟ نور : هديتك منذر : نجيهَاا يَـ ربي نور : عطاتهه هديه حاجـه بسيطه منذر : لا أظن حاجه بسيطه الحق ههه نور : هيـَا ناڪلو من امبدري ماسڪهه روحي مَنبيش نقصها ره منذر : هي يَـ نور حياتي قعدو ياڪلو ويهدرزو منذر : نور نور : هَـا يعيُون نور منذر : شوفيلي هنا ترا نور : شفت عليش منذر : نحبك نور أستڪت ومَ عرفت شن تقول منذر : جديـَات ره حبيتك واجد مَ ڪنتش متوقع روحي يجِـي يوم ونحب أڪثر بنادمه نڪرههَ ولا لڪنت بندير ڪل شي بندمرها غيرتـِي فيا ڪل شي لمَا عرفتك ڪوِيس مَ قدرتش نمنع روحِي آن نحبك ره نور قعدت ساڪتهه ومَ تڪلمتش . منذر : مَ تتسرعيش وخوذي وقتك بالتفڪير نور : حاضر ومشت شن لـ حَ يصير ونور هل حـ تعترفله حتَى هيا ولا فـ شي حـ يمنعها أنهَم يڪُونو معَ بعض .