193
بعضی‌ها همه چیزِ یک خانه‌اند. وقتی که نباشند خانه چیزی اندازه‌ی همه چیز کم دارد.
بعضی‌ها علتِ چهار فصل‌اند.
آدم دلش می‌خواهد بگیرد بنشیند یک عمر به دلبری‌هاشان نگاه کند .
بعضی‌ها وقتی نباشند جهان سوت و کور می‌شود؛ خانه که جای خود دارد.
آن بعضی‌ها،اگر ترس از دست دادنشان جان به جانمان نکند، احساس خوشبختیِ حاصل از بودنشان خفه‌مان می‌کند . این می‌شود که روزی صد بار هی دلمان می‌خواهد بغلشان کنیم و دم گوششان یواشکی بگوییم «دوستت دارم.»
الهه برزگر
@sabadeavaz