297
میدانم رفیق. جای یک چیزی توی زندگیهامان خالیست. تظاهر میکنیم خوبیم اما شبها از زور فکرهای درهموبرهم بیدار میمانیم. تظاهر میکنیم تنهایی خوشحالتریم اما دوروبرمان که خلوت میشود، بغض از سروکولمان بالا میرود.
میدانم رفیق، یک چیزی سر جایش نیست اما هرسال بهار آمده نیامده گله کردیم و زاروزندگیمان زیر بار خستگیها و اعصابخوردیها مچاله شد. اینبار بیا ساکت بمانیم. فقط کمی آرامتر. گمی دلگرمتر.فقط اندکی امیدوارتر. شاید زد و کارمان گرفت. کسی چه میداند.
بیا لااقل زورمان را بزنیم .
الهه برزگر
@sabadeavaz