204
انتظارمان را نخواهند کشید
خواه شیرین،خواه تلخ
قرار است که تنها
به ملاقات شبهای لاابالی قرن برویم
صدایمان را نخواهند شنید
اول طلوع باشد یا انتهای غروب
کرور کرور حرف
درونمان میریزند و نیست میشوند؛
ما را به نام دیگرانِ ناهمسان میخوانند،
ما را میدزدند از خودمان!
های! رفیق کوچکم
به چه کار آید جهانِ بیهَمان!
در انتهای زوال، فصل روشنیست.
الهه برزگر
@sabadeavaz