273
همیشه نباشید. گهگاهی بکنید و بروید. بگذارید زندگیتان هوایی بخورد. زندگی مدام که در یک هوا بماند کپک میزند؛ میگندد. درست مثل یک مرداب. گاهی نباشید تا بفهمند، هستید ! مثلا چند روزی بروید سفری، خانهی دوست و آشنایی،جایی . فقط تنهاشان بگذارید. آنوقت آن رویشان را که بدون شما نمیتواند زنده بماند پیدا میکنند. آدم مدتی طولانی که دوروبرش باشند عادت میکند.
و این شروع تلخ یک پایان است.
الهه برزگر
@sabadeavaz