29
فکر نکن رنجی که تا دیروز آن را در سینهام نگاه داشتهام ، اثرات کم و قابل جبرانی بر زندگیام داشته. من در هر لحظه هزاران تکه شدهام و همچون درختی توخالی از ریشه خشکیدهام. گاهی فکر میکنم خانههای قدیمی که سالها بی کسوکار ماندهاند و هیچکس دربشان را باز نکرده چقدر شاهد رنجها، عذابها، گریهها و خندههای یک نفر بودهاند؛ یک نفری که بیشتر از همه آنجا را دوست داشته است. از دستم ناراحت نشو ، اما گمان میکنم در تاریخ تنها دردها بودهاند که همانطور شقورق نسل به نسل ارث رسیده و دستخوش تغییر نشدهاند.
الهه برزگر
@sabadeavaz