✨یک سبد شاعرانه✨

من رفته بودم جنگ تا زندگی باشه تا دخترم تو باد موهاش دریا شه من رفته بودم جنگ تا جای نارنجک تو سینه‌ی مردم، امّید پیدا شه رو خاک می‌افتاد دست‌ و دل و پامون تا از پس این خون، آرامش احیا شه مرگ جوونی رو تو خاک و خون دیدی؟ ما رفته بودیم جنگ، ایران معنا شه قرارمون این بود دشمن بره بیرون تا حق آرامش، تسکین دردا شه ما رفته بودیم جنگ، تا زندگی تو ترس برای این مردم، خیال و رویا شه هر هشت سال هرروز هر لحظه خون دادیم تا توی این کشور، آزادی بر پا شه جواب ما این نیست، ما سهم این خاکیم ما رفته بودیم جنگ، تا دیده بینا شه! الهه برزگر