173
همهی ما یک عمر کسانی بودیم که از خودمان گذشتیم بلکه احوال آندیگریمان خراب نشود.
خودمان را ناراحت کردیم تا بقیه آرام باشند، خودمان آرام نبودیم، نبودیم.
همهی ما در تک تک روزهای زندگیمان خودمان را نادیده گرفتیم که فقط دیگران را راضی نگه داریم، خودمان از فلانچیز خوشمان میآمد را هم گذاشتیم لای نمد.
اصلاً به کجای این اداواصولها میگویند زندگی؟!
خوششان نمیآید؟ چشمشان را ببندند.
احوالت با خودت خوب باشد رفیق!
سال ۱۴۹۹ هیچکداممان نیستیم.
الهه برزگر
@sabadeavaz