✨یک سبد شاعرانه✨

فکر نکنم بتوانم حرف روانشناسان را قبول کنم . همان که می‌گویند شانزده تا بیست سالگی بهترین دوران عمر آدم است. از آن‌هایی که قرار است هرگز فراموش نکنی و بعدا هروقت به یادت آمد آب از لب‌و‌لوچه‌ات بچکد. ما نه از نوجوانی‌مان خاطرات خوب و مفرهی داریم نه از بیست و چند سالگی‌مان. حرص خوردن که دیگر یادآوری ندارد جانم. دنبال کردن رشته‌ی تحصیلی زورکی‌مان، تنهایی‌های همیشگی‌مان که هرچه سن‌مان بالاتر می‌رفت بیشتر هم می‌‌شد، بچه‌ی ساکت و حرف‌گوش‌کن بودن‌مان، کساد بودن کار و حرفه‌مان، بی‌اهمیتی خلق به تلاش‌های‌مان؛ مثلا قرار است سرپیری کدام یک از این‌ها دلمان را خوش کند؟ نه عزیز جان.. ما همین حالا، همین‌جایی که وسطش هستیم خوب‌تریم. ترجیحا می‌دویم سمت آینده‌ای که دیگر همه‌چیزش را خودمان دست گرفته‌ایم. الهه برزگر @sabadeavaz